Pierwszymi kosztami, jakie będzie musiał ponieść przedsiębiorca, będą wydatki związane z dostosowaniem danego pomieszczenia w lokalu mieszkalnym czy samego lokalu, np. garażu, do potrzeb planowanej w nim działalności. Może wiązać się to z całkowitą modernizacją i adaptacją pomieszczenia lub też jedynie zakupem nowego wyposażenia.

W momencie podjęcia działalności właściciel zacznie ponosić tzw. koszty eksploatacji. Należą do nich m.in.: czynsz, wszelkie media (woda, gaz, energia elektryczna), koszty Internetu, telefonu, itp. Część tych wydatków związanych z utrzymaniem i wykorzystaniem lokalu dla potrzeb prowadzonej działalności przedsiębiorca może zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów. W rozumieniu prawa podatkowego pozwala się na taki zabieg, tylko gdy koszty eksploatacji lokalu odpowiadają powierzchni, przestrzeni lub obszarowi, które są rzeczywiście wykorzystywane dla potrzeb działalności. Innymi słowy, wydatki związane z eksploatacją, modernizacją czy remontem muszą być wyraźnie oddzielone, od tych które są ponoszone dla potrzeb osobistych. W przeciwnym razie na wypadek zakwestionowania kwalifikacji danego kosztu przedsiębiorca może zostać wezwany do złożenia wyjaśnień przed organem podatkowym. Watro dodać, że do kosztów uzyskania przychodów nie możemy zaliczyć bezpośrednio wydatków związanych z nabyciem samego lokalu. Zgodnie z prawem podatkowym będzie on składnikiem majątku, wykorzystywanym w przedsięwzięciu biznesowym, środkiem trwałym. Dlatego też, o ile podatnik wyrazi taką chęć, po ustaleniu wartości początkowej może on w przyszłości podlegać amortyzacji.

Oczywiście jak każda nieruchomość, lokal użytkowy podlega opodatkowaniu. Stawki podatku od nieruchomości są ustalane przez każdą gminę indywidualnie, jednak nie mogą przekraczać górnych granic określonych przez Ministra Finansów. Sama płatność, która naliczana jest za cały rok, może być uiszczona jednorazowo lub w maksymalnie 4 równych ratach. W roku 2022 górna granica stawki dla lokali związanych z prowadzeniem działalności gospodarczej oraz od budynków mieszkalnych lub ich części zajętych na prowadzenie biznesu wynosi 25,74 zł od 1 mkw. powierzchni użytkowej. Szczególnym przypadkiem są jednoosobowe działalności wybierające na siedzibę firmy swoje mieszkanie. Osoba taka ma obowiązek zgłoszenia tego faktu w gminie w celu ustalenia, czy spowoduje to przekształcenie mieszkania w lokal użytkowy. Ma to istotne znaczenie w naliczaniu wysokości podatku, gdyż stawka za 1 mkw. powierzchni użytkowej budynku mieszkalnego jest znacząco niższa. Okazuję się, że samo zarejestrowanie firmy we własnym mieszkaniu nie oznacza płacenia wyższych opłat. Jeżeli przedsiębiorca do pracy zajmuje jedynie część pomieszczenia wykorzystywanego również do celów mieszkalnych, wówczas nie ma podstawy do zwiększenia stawki. Warte zapamiętania jest, że zawieszenie prowadzenia działalności gospodarczej nie zwalnia z płacenia podatku od nieruchomości. Zgodnie z prawem podatkowym jedynie zaprzestanie powoduje zmianę sposobu użytkowania lokalu.